-"Aşk çok güzel birşeydir, ama kısa ömürlüdür." -"Kısa ömürlü olduğuna inanmıyorum. Aşkta sahip olduklarımızın değerini bilmiyoruz,hemen tüketiyoruz.İlk günlerimizi öylesine çok özlüyorum ki.Soluk alamazdım bazen.Kış günü bütün pencereleri açardım. Yanımdayken bile özlerdim.Soluksuz kalıp öleceğim sanırdım hep.Nereye dokunsam ona dokunmuş gibi olurdum.Nereye gitsem beni gördüğünü hissederdim.Tanrım gibiydi o. Bedenime dokunurdum ve dokunduğum yer titrerdi.Çünkü kendime dokunduğumda ona dokunmuş gibi olurdum.Ama son zamanlarda onu öptüğümde bir boşluğu öper gibiyim...Artık birbirimize tahammül etmek zorundayız.Para biriktiriyorum,ayrı bir eve çıkmak için.Bir süre daha onun evinde kalmaya ihtiyacım var." -"O bunları biliyor mu?" -"Biliyor,ama bunları hiç konuşmuyoruz onunla.Gitmemi bekliyor sanırım.Yalnızlığı ve yazılarıyla başbaşa kalmak istiyor ve uzaktaki bir sürü sevgilisiyle..Ayazda iki yüreğiz biz şimdi... -"Soluksuz kalırdım,dediniz ya,aklıma bir şey geldi.Gazetelerden birinde yazmıştı.Küçük bir çocuk karpuz yerken,kaçırmış.Aradan günler geçmiş.Çocuk gittikçe soluk almakta zorlanıyormuş. Tıkanmaları artınca doktora götürmüşler.Röntgen çekilmiş ve soluk borusunda karpuz çekir değinin kök yaptığı görülmüş.Soluğunu tıkayan buymuş.Hemen ameliyata sokmuşlar ve bu kökü söküp almışlar.Çocuk rahat soluk almaya başlamış.Ama birkaç gün sonra ölmüş!.. Aşktan söz edilince hep bu olay gelir aklıma.Aşıkken soluk almakta zorlanırız,ama aşk olmayınca,onu bizden aldıklarında ölürüz.Ve kimse niye öldüğümüzü anlamaz." -"Çok kötü oldum.Bütün bedenim ürperdi.Bana ne yaptınız böyle.Her şeyi unutmaya çalışıyordum oysa.Bütün duygularım ayaklandı birden.Sizde anlayamadığım bir şey var.." -"Nasıl bir şey?" -"Sanki sizi çok eskiden beri tanıyormuşum gibiyim.Biliyor musunuz, insanda uzun yola çıkmak duygusu uyandırıyorsunuz." -"Aşık olduğumu hissettiğim anlarda uzun bir yola çıkmayı çok isterim." -"En çok nereye mesela?" -"Trabzon'daki Uzungöl'e..Orada hem kendinizi sonsuzluk içinde hissedersiniz,hem de acı veren,ama şefkatli bir korunaklılık içindesinizdir.Tıpkı aşk gibi..!' -"İnanmayacaksınız belki ama,ben de orasını düşünmüştüm. Ne tuhaf,internette kurulan dostluklara,yakınlıklara pek inanmaz,gülüp geçerdim.Ama şu an sizi görmeyi ve yüzyüze tanışmayı öyle çok istiyorum ki." -"Farkında mısınız,sabah oluyor?" -"Evet,vaktin nasıl geçtiğini farketmemişim bile.Peki siz,siz benimle yüzyüze görüşmek istiyor musunuz?" -"İstemiyorum,desem yalan olur..Hatta ben sizinle hemen bugün Uzungöl'e yola çıkmak istiyorum.." -"Siz ciddi misiniz,yoksa benimle dalga mı geçiyorsunuz?" -"Hayır,hiç olmadığı kadar ciddiyim. Ama siz bu yolculuğa hazır mısınız,sorun o.." -"Hazırım.Ben biraz deliyimdir.Siz benim deli yanımı bilmiyorsunuz daha.." -"Peki işiniz,asıl önemlisi sevgiliniz..." -"İşimin canı cehenneme. Zaten bugün yarın çıkartacaklardı.Onlar atmadan ben ayrılırım şerefimle..." -"Peki sevgiliniz?." -"Nasıldı o dizeler:Can çekişen aşkları vurmalı / Vurmalı ve sıradan bir intihar süsü vermeli... Akif Kurtuluş'un dizeleri yanılmıyorsam.." -"Sevgilinizin yerinde olmak istemezdim..". -"Nerede ve kaçta buluşuyoruz?" -"Atatürk Kültür Merkezi'nin önünde,saat 12.00'de.Peki sevgilinize ne diyeceksiniz? " -"Onu arar,herşeyi söylerim,o işi bana bırakın.Hadi,şimdilik hoşçakalın..." Ve birkaç dakika sonra telefonum ardarda çaldı.Açmadım tabii ki,telesekreter devreye girdi.Telesekreterin sesini iyice açtım.Konuşması tedirgindi.Beni incitmekten korktuğu belliydi: "Canım,birbirimizi çok sevdik,ama ne zamandır sevgimiz bizi korumuyordu.Son günlerde ikimiz de çok yalnızdık.Bitmesi ikimiz için de iyi olacak.Seni hep güzel anmak istiyorum.Uzun bir yola çıkıyorum.Beni merak etme ve bekleme.Belki bir gün seni ararım.Hiç beklemediğin bir anda... Seni incittiysem bağışla." Evet,ben de en az onun kadar deliydim.Hemen bavulumu hazırlamaya koyuldum.Beni görünce ya mahvolacak ya da uzun yola çıkacaktık.Birlikte ne zamandır çıkmayı düşlediğimiz,ama bir türlü çıkamadığımız o uzun yola...
Gönderen: Ceyda AKYOL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder