Belkide oyunların arkasına saklanmısım
sehirler buyumus de ben hep cocuk mu kalmısım
yenilmezdi bole zmansız
gitmeseydi eger bu yurek..
bulurdu tutunurdu bi bahane daha nihayet
kelimeler eksilirken seyrettim uzulerek
bedenim paramparca ama
kalp hala tanrıya emanet..
kirlenince olur ya niyet,zor gelior artık sevismek
tukenince mazeret, ask acıdan ibaret
belki ben hala masalların,
mutlu sonların etkisindeyim hala
iste buyuzdn bıcak sırtlarına emanettir bu yurek
aslında yalanların,asolanların da farkındayım elbet
ama gormezden geldim
bilen bilir acıtır insanı gercek...
IŞIN KARACA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder