Yüreğimi bir kalkan bilip
Sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum
Çocuklarla konuştum
Sıkıldım dertlendim
Sevgilimle buluştum
Bugün de ölmedim anne
Kapalıydı kapılar
Perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa
Bir yüzüm hayata dönük
Bugün de ölmedim anne
Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgar beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bugün de ölmedim anne
Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir nereye gider
Döndüm işte
Acı, yüreğimden beynime sızar
Bugün de ölmedim anne... OKTAY KAYNARCA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder