11 Şubat 2009 Çarşamba

HER AŞK KENDİ MASALINI YARATIRMIŞ

Sensiz olamam yar ben sensiz yaşayamam.. Bilmez kendi masalını yaşamayanlar.. Bilmezler nasıl yanılır bir aşk uğruna nasıl candan vazgeçilir nasıl ölümüne sevilir nasıl bir söz için uğruna ömür tüketilir... Ben senin için vazgeçmişim canımdan...Ölümü bile sevmişim sırf senden diye yar...


Geceye sırnaşan hüzünlerle oynaşan deli bir sevdaya gark olmuş yüreğim... Kaşına gözüne sözüne yandığım gözlerinden kurşunlandığım bir sevda.. Her günü masalın bir cümlesini oluşturan büyülü anlarımızı yaşayamadığımız hayatımızdan çalan bizi çıldırtan.. kudurtan.. öldüren bir sevda..


Her gece başımı yaslarken gecenin siyahına nedenleri keşkeleri teslim ediyorum yarınların umursamaz kahkahalarına... Elimde kalan sen... sonra sen... ve en son yine sen... biliyorum ki ne giderse gitsin benden bana kalan her zaman yine ve yine sen


Yokluğun... Acı hüzün karması
Sensizlik... Ölümün diğer adı


Acı ve hüzün arkası gelen bir ölümsün sen…
Ölüm senin olamadığın yerde sevgili..
Ölüm benim koynumda…


“Söylesene nasıl yaşar bu beden sensiz”





Geç kalmış bir aşk can çekişiyor


Bu şehrin ruhunda
Ne sen kurtarabilirsin onu ne de ben
Gecikmişliğinin cezasını çekmekte


Ayaz tutmuş yüreklerde
Gökyüzü bir başka ağır bugün
Ben bir başkayım
Ellerimde geç kalmış bir aşk
Gözlerimde buğulu bir hüzün
Bir ben değilim ki ağlayan ardından
istanbul ağlıyor yokluğuna canım !!!


ALINTIDIR

1 yorum:

Savaş Çocuğu dedi ki...

gerçekten çok güzel sözler . Hatırlattıgın ve o günleri tekrar yaşattığın için çok teşekkürler . sevgiyle kal

SON DAKİKA HABERLERİ VE GÜNDEMİ BURADAN TAKİP EDİN

netkitap.com